Σε αντίστοιχες περιπτώσεις χορήγησης αδειών για την αλιεία του κόκκινου κοραλλιού που είχαν δοθεί στο παρελθόν, οι περισσότερες από αυτές είχαν μεταβιβαστεί από τους Έλληνες κατόχους τους σε σκάφη από άλλες χώρες (κυρίως από την Ιταλία) υπό τη μορφή υπεργολαβίας.

Τα εν λόγω σκάφη, τα οποία είναι εξοπλισμένα με σύγχρονα μηχανήματα π..χ. ROV (τηλεκατευθυνόμενος υποβρύχιος ρομποτικός μηχανισμός) ή και με μεταλλικές δράγες (συρόμενο αλιευτικό εργαλείο), έχουν τη δυνατότητα να αποψιλώνουν πλήρως μεγάλες περιοχές από αυτό το σπάνιο και αργά αναπτυσσόμενο είδος. Το γεγονός δε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του κόκκινου κοραλλιού είναι ιδιαίτερα χαμηλός (μόλις λίγα χιλιοστά το χρόνο), το καθιστά μη ανανεώσιμο θαλάσσιο πόρο.

Σημειώνουμε, πως για την ανανέωση ενός κοραλλιού που θα αφαιρεθεί από τον θαλάσσιο πυθμένα σήμερα, απαιτούνται δεκαετίες, ενώ πέραν της εντυπωσιακής ομορφιάς και εμπορικής αξίας αποτελεί επίσης και ένα σημαντικό κομμάτι της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας. Η αφαίρεσή του έχει ποικίλες σημαντικές επιπτώσεις στην ισορροπία των εμπορικών και μη ειδών που μοιράζονται τους θαλάσσιους οικοτόπους του. (Στις ελληνικές θάλασσες έχουν καταγραφεί 10 είδη κοραλλιών γοργονίων, ένα εκ των οποίων είναι και το κόκκινο κοράλλι Corallium rumbrum)

Ως εκ τούτου, είναι απορίας άξιον με βάση ποια ερευνητικά και επιστημονικά δεδομένα θεωρεί το υπουργείο ότι υπάρχει επαρκές απόθεμα κόκκινου κοραλλιού προς αλίευση στην περιοχή των Κυκλάδων και του κεντρικού Αιγαίου. Τα αποτελέσματα των πολυετών ερευνών που υλοποιεί το Αρχιπέλαγος, Ι.ΘΑ.Π.Ε.Α καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και σε διάφορες περιοχές των ελληνικών θαλασσών δεν συνάδουν σε καμία περίπτωση με την τακτική που εφαρμόζει το υπουργείο Ανάπτυξης. Την εμφάνιση δηλαδή νέων αλιευτικών αποθεμάτων, σε μία περίοδο όπου, η εφαρμογή άμεσων μέτρων στρατηγικής διαχείρισης και προστασίας των ήδη υποβαθμισμένων αλιευτικών πόρων στα συγκεκριμένα θαλάσσια οικοσυστήματα είναι πιο αναγκαία από ποτέ.

Με βάση τα παραπάνω το Αρχιπέλαγος, Ι.ΘΑ.Π.ΕΑ καλεί τον Υπουργό να αποσύρει την παραπάνω άδεια αλιείας. Ειδάλλως, πρέπει να αναλάβει άμεσα την ευθύνη για το απροκάλυπτο ξεπούλημα ενός φυσικού πόρου και τη στέρηση από τις μελλοντικές γενιές ενός θαλάσσιου ζώου με σπάνια ομορφιά και οικολογική σημασία.