Αλιεία

Σύνοψη

Αλιεία:
Σύνοψη
Συνεργάτες
Διαχείριση
Δράσεις
Fish4Life

H αλιεία είναι μια δραστηριότητα ζωτικής σημασίας για τις κοινότητες των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών στην Ελλάδα εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Αρχαιοζωολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα είδη των ψαριών που αλιεύονταν από τους ψαράδες του Αιγαίου 10.000 χρόνια πριν, είναι σε μεγάλο βαθμό τα ίδια με τα είδη που αποτελουν στόχο για τους παράκτιους αλιείς έως σήμερα.

Ωστόσο, κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι αλιευτικοί πόροι υπεραλιεύονται συχνά με τη χρήση καταστροφικών πρακτικών. Αν δεν ληφθούν δραστικά και αποτελεσματικά μέτρα, ο κλάδος της αλιείας θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της κατάρρευσης, με σημαντικές κοινωνικό-οικονομικές και οικολογικές επιπτώσεις για τις νησιωτικές και τις παράκτιες κοινωνίες.

Οι κύριοι λόγοι για τη δραστική μείωση των ιχθυαποθεμάτων είναι η υπεραλίευση, η καταστροφή των παραγωγικών θαλάσσιων οικοτόπων, η αυξανόμενη χρήση πρακτικών καταστροφικής και παράνομης αλιείας, τα εισβολικά θαλάσσια είδη, η ρύπανση και η κλιματική αλλαγή. Η Μεσόγειος θεωρείται μία από τις πλέον υπεραλιευμένες θάλασσες στον κόσμο. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, περισσότερο από το 65% των ιχθυαποθεμάτων της Μεσογείου βρίσκονται εκτός των ασφαλών βιολογικών ορίων.

Οι εκφορτώσεις στη Μεσόγειο έχουν μειωθεί κατά 30% τα τελευταία 10 χρόνια. Παρόλο που τα διαθέσιμα δεδομένα για την κατάσταση των ιχθυαποθεμάτων και των εκφορτώσεων για τις ελληνικές θάλασσες είναι περιορισμένα, έρευνα του Αρχιπελάγους στο ανατολικό Αιγαίο κατέγραψε μεταξύ του 2009 και του 2011, δραστική μείωση των εκφορτώσεων της παράκτιας αλιείας που ξεπερνούσε το 50%.

Το αποτέλεσμα των δεκαετιών λαθεμένων εθνικών και ευρωπαϊκών πολιτικών στον κλάδο της αλιείας, είναι σήμερα οι αλιείς να χρησιμοποιούν ολοένα μεγαλύτερα και πιο γρήγορα σκάφη, να μεταχειρίζονται σε μεγάλο βαθμό βελτιωμένες μεθόδους και τεχνολογία, για να αλιεύουν ολοένα και λιγότερα ψάρια!

Συνεργαζόμενοι Φορείς

Η αλιευτική έρευνα, διαχείριση και προστασία είναι από τα σημαντικότερα πεδία δράσης του Αρχιπελάγους. Το Αρχιπέλαγος είναι μέλος του Μεσογειακού Περιφερειακού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου της ΕΕ για την Αλιεία (MEDAC) και συνεργάζεται με τη Διεθνή Επιτροπή για την Επιστημονική Εξερεύνηση της Μεσογείου για την υλοποίηση έρευνας που σχετίζεται με τις επιπτώσεις της κλιματική αλλαγής στα ιχθυαποθέματα και στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

Για την προώθηση της πολιτικής και των δράσεων για τη βιώσιμη αλιεία, το Αρχιπέλαγος είναι μέλος των διεθνών μη-κυβερνητικών φορέων Seas at Risk, είναι ιδρυτικό μέλος του Mediterranean Recover Action (MedReAct), ενώ ήταν και εθνικός συντονιστής του πανευρωπαϊκού δικτύου OCEAN2012, έως ότου έληξε η δράση του με την αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ.

MEDAC

Δράση για την ανάκαμψη της Μεσογείου

Αλιευτική Διαχείριση

Η αειφόρος αλιευτική διαχείριση είναι βασική προϋπόθεση, τόσο για την προστασία των θαλάσσιων ειδών και οικοτόπων, όσο και για την καταπολέμηση της υπερεκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων. Η ορθή διαχείριση μπορεί να εξασφαλίσει την παραγωγικότητα των θαλασσών μας, καθώς και να εξασφαλίσει την αλιεία ως βιώσιμο επάγγελμα, όπως άλλωστε υπήρξε για πολλές χιλιάδες χρόνια.

Αλιεία στις Ελληνικές Θάλασσες:

παραδοσιακή αλιεία μικρής κλίμακας

Χρησιμοποιεί παθητικά αλιευτικά εργαλεία (δίχτυα, παραγάδια και παγίδες). Αποτελεί θεμελιώδες μέρος των παράκτιων και νησιωτικών κοινωνιών στην Ελλάδα. Αντιπροσωπεύει το 97% του ελληνικού αλιευτικού στόλου, ενώ παρέχει 50% των συνολικών αλιευμάτων.

Μέση (βιομηχανική) αλιεία

Περιλαμβάνει δυναμικά αλιευτικά εργαλεία (μηχανότρατα, γρι-γρι). Ενώ αποτελεί το 3% του ελληνικού αλιευτικού στόλου, παρέχει το 50% των συνολικών αλιευμάτων. Λόγω της δυναμικότητας των εργαλείων, όταν αλιεύουν μη-αειφορικά, προκαλούν εκτεταμένες και συχνά μη-αναστρέψιμες καταστροφές στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

Κύρια προβλήματα με τη διαχείριση της αλιείας στην Ελλάδα:

1.Ελάχιστος αριθμός των διαχειριζόμενων περιοχών αλιείας.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ (Κανονισμός 1967/2006 σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα), μέχρι το 2008 η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε δημιουργήσει ένα δίκτυο των «προστατευόμενων περιοχών αλιείας». Δυστυχώς, αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ και είναι πιθανό η ίδια έλλειψη πολιτικής βούλησης να αναστείλει την ουσιαστική εφαρμογή της νέας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ (Κανονισμός 2015/812).

Υπάρχουν ελάχιστες θαλάσσιες περιοχές όπου εφαρμόζονται μέτρα αλιευτικής διαχείρισης , ενώ η θεσμοθέτησή τους έγινε πριν από δεκαετίες. Οι περιοχές αυτές είναι ανεπαρκείς τόσο σε μέγεθος, όσο και σε αριθμό, για την καταπολέμηση της μείωσης της αλιευτικής παραγωγής και των ιχθυαποθεμάτων.

2.Ανεπαρκής προστασία των προστατευόμενων, παραγωγικών θαλάσσιων οικοτόπων.

Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή και με την εθνική νομοθεσία, απαγορεύεται η αλιεία με συρόμενα αλιευτικά εργαλεία (μηχανότρατες), στις περιοχές που στηρίζουν προστατευόμενους οικοτόπους, όπως τα θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας και κοραλλιογενείς υφάλοι ροδοφυκών (οι λεγόμενες τραγάνες). Με βάση τον κανονισμό της ΕΕ 1967/2006, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να συλλέγει επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τη θέση αυτών των προστατευόμενων οικοτόπων και να χαρτογραφήσει την κατανομή τους. Ωστόσο, η επίσημη χαρτογράφηση των θαλάσσιων λιβαδιών Ποσειδωνίας που με πολυετή καθυστέρηση ολοκληρώθηκε το 2015, είναι άκρως ανεπαρκή, ενώ δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη χαρτογράφηση των κοραλλιογενών υφάλων. Ως αποτέλεσμα, η εφαρμογή όλων των μέτρων διαχείρισης που απαιτούνται για την προστασία αυτών των ζωτικής σημασίας βιοτόπων, όπως ορίζονται από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία είναι σχεδόν αδύνατη.

Παράνομες αλιευτικές πρακτικές με μηχανότρατα προκαλούν στην καταστροφή των θαλάσσιων λιβαδιών Ποσειδωνίας σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Αντιθέτως όμως, η αλιεία με μηχανότρατα πάνω από τα εύθραυστα οικοσυστήματα των κοραλλιγενών υφάλων κρίνεται ως νόμιμη αν και προκαλεί μη-αναστρέψιμη καταστροφή: αφού οι κοραλλιογενείς ύφαλοι δεν έχουν χαρτογραφηθεί, είναι αδύνατο να οριστούν οι περιοχές αυτές ως ζώνες όπου απαγορεύεται η αλιεία με μηχανότρατες!

Αυτό αποτελεί μια απροκάλυπτη παραβίαση της εθνικής και κοινοτικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, καθώς και των διεθνών συμβάσεων με βάση τις οποίες η Ελλάδα δεσμεύεται για την προστασία αυτών των σημαντικών παραγωγικών οικοτόπων προτεραιότητας. Για να ανακάμψουν τα λιβάδια Ποσειδωνίας απαιτούνται αιώνες, ενώ η ζημιά που προκαλείται τις νόμιμες αλιευτικές πρακτικές κρίνεται μη-αναστρέψιμη καθώς χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να σχηματιστούν αυτά τα οικοσυστήματα.

3.Ανεπαρκής προστασία των προστατευόμενων ειδών.

Οι ελληνικές θάλασσες στηρίζουν ένα μεγάλο αριθμό από σπάνια, προστατευόμενα και απειλούμενα είδη, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων θηλαστικών και χελωνών, διάφορα είδη καρχαριών, ψαριών και ασπόνδυλων οργανισμών. Πολλά από τα είδη αυτά έχουν οριστεί ως προστατευόμενα ή/και απειλούμενα σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία της ΕΕ και μια σειρά από διεθνείς συμβάσεις. Κατά συνέπεια, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει και να επιβάλει την προστασία τους.

Όμως πολλά από αυτά τα είδη εξακολουθούν να αλιεύονται (σκόπιμα ή ως παρεμπίπτον αλίευμα), εκφορτώνονται και πωλούνται, συχνά εν αγνοία των αρμόδιων αρχών. Αρκετά παράνομα είδη, όπως τα Pinna nobilis, Charonia tritonis και Lithophaga lithophaga, πωλούνται σε εστιατόρια και ιχθυαγορές σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Είναι άμεση προτεραιότητα οι αρμόδιες αρχές να παραδεχθούν την ύπαρξη αυτού του προβλήματος, που σε πολλές περιπτώσεις προτιμούν να αγνοούν, και να λάβουν επιτέλους δραστικά μέτρα έτσι ώστε να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την παράνομη αλιεία και το παράνομο εμπόριο.

4.Αλίευση και πώληση υπομεγεθών αλιευμάτων.

Παρόλο που τόσο η ελληνική όσο και η κοινοτική νομοθεσία καθορίζει το ελάχιστο επιτρεπόμενο αλιεύσιμο μέγεθος για τα κοινά εμπορικά είδη, αυτό συχνά δεν εφαρμόζεται. Ως αποτέλεσμα δεδομένης της έλλειψης αποτελεσματικού ελεγκτικού μηχανισμού, μεγάλες ποσότητες υπομεγεθών αλιευμάτων, αλλά και προστατευόμενων ειδών αλιεύονται και διοχετεύονται στην ελληνική αγορά.

Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι για πολλά είδη αλιευμάτων, ακόμα και το νόμιμο ελάχιστο επιτρεπόμενο αλιεύσιμο μέγεθος είναι πολύ μικρότερο από το μέγεθος πρώτης αναπαραγωγής. Για παράδειγμα για το Μαγιάτικο (Seriola dumerili) το νόμιμο ελάχιστο επιτρεπόμενο αλιεύσιμο μέγεθος είναι τα 8cm και το μέγεθος πρώτης αναπαραγωγής είναι τα 109cm, ενώ για την Τσιπούρα (Sparus aurata) το νόμιμο ελάχιστο επιτρεπόμενο αλιεύσιμο μέγεθος είναι τα 20cm και το μέγεθος πρώτης αναπαραγωγής είναι τα 30cm. Συνεπώς είτε παράνομα είτε νόμιμα, είναι μεγάλος ο αριθμός των αλιευμάτων που ψαρεύονται πολύ πριν έχουν την ευκαιρία να αναπαραχθούν και να εμπλουτίσουν το απόθεμά τους.

5.Η ανεπαρκής λειτουργία του Δορυφορικού Συστήματος Παρακολούθησης Σκαφών (VMS).

Το Εθνικό Κέντρο Παρακολούθησης Αλιείας λαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη θέση των μεγάλων αλιευτικών μέσω του Δορυφορικού Συστήματος Παρακολούθησης Σκαφών (VMS), με στόχο τον έλεγχο της παράνομης αλιείας. Δυστυχώς, αυτό το πολύ ακριβό σύστημα που έχει θεσπίσει η Ε.Ε. συχνά παραβιάζεται με αποτέλεσμα οι παράνομες αλιευτικές δραστηριότητες πολλές φορές να μην εντοπίζονται και να μην διώκονται.

Δράσεις

Το Αρχιπέλαγος συνεργάζεται στενά με τους αλιευτικούς συλλόγους και τοπικές αρχές σε διάφορες νησιωτικές και παράκτιες περιοχές, με στόχο τη συλλογή δεδομένων σχετικά με την αλιευτική παραγωγή και τους κύριους παράγοντες υποβάθμισής, καθώς και σχετικά με τις πρακτικές καταστροφικής και παράνομης αλιεία. Οι δύο κύριες στρατηγικές που εφαρμόζει το Αρχιπέλαγος για την προώθηση της βιώσιμης αλιείας είναι:

Καταγραφή της τοπικής γνώσης:

Το Αρχιπέλαγος αναγνωρίζει τη σημαντική γνώση που έχουν οι αλιείς δεδομένης της πολυετούς εμπειρίας τους και καθημερινής «δειγματοληψίας» που κάνουν στις θάλασσές μας. Η εμπειρική τους γνώση και προτεραιότητες που θέτουν για την αλιευτική διαχείριση καταγράφονται και μελετώνται από τη θαλάσσια ερευνητική ομάδα του Αρχιπελάγους.

Προώθηση της αειφόρου διαχείρισης:

Βρισκόμαστε σε στενή συνεργασία με τις τοπικές αλιευτικές κοινωνίες και αρχές για την ανάπτυξη νέων, αποτελεσματικών και βιώσιμων σχεδίων αλιευτικής διαχείρισης, καθώς και πρακτικές για την καταπολέμηση της καταστροφικής και παράνομης αλιείας.

Κύριες αλιευτικές δράσεις του Αρχιπελάγους:

1.Αλιευτικό Παρατηρητήριο - Δράση για την καταπολέμηση της καταστροφικής αλιείας.

Με στόχο την καταπολέμηση της παράνομης και καταστροφικής αλιείας στις ελληνικές θάλασσες, το Αρχιπέλαγος έχει δημιουργήσει το Αλιευτικό Παρατηρητήριο που απαρτίζεται από ένα ενεργό δίκτυο πολιτών (αλιείς, κατοίκους και επισκέπτες παράκτιων περιοχών), οι οποίοι παρέχουν πολύτιμες, εμπιστευτικές πληροφορίες, συνήθως σε πραγματικό χρόνο, για δραστηριότητες παράνομης και καταστροφικής αλιείας που εντοπίζουν στην περιοχή τους. Τα στοιχεία αυτά επαληθεύονται από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές. Αναλυτικές αναφορές καταρτίζονται τακτικά και αποστέλλονται στις αρμόδιες ευρωπαϊκές και ελληνικές αρχές.

Οι πληροφορίες που λαμβάνουμε σχετικά με τα περιστατικά καταστροφικής ή παράνομης αλιείας ελέγχονται για την εγκυρότητα τους καθώς και για τον τύπο και την έκταση του προβλήματος που προκλήθηκε. Όταν είναι απαραίτητο, το Αρχιπέλαγος κάνει χρήση όλων των διαθέσιμων νομικών μέσων, ενώ παράλληλα ενημερώνει τις εθνικές και κοινοτικές αρχές, ιδιαίτερα στην περίπτωση των καταστροφικών αλιευτικών πρακτικών που προκαλούν σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Υπάρχει μερικές φορές μια απροθυμία να αναφερθούν τέτοιου είδους δραστηριότητες, ιδίως όταν συμβαίνουν σε μια μικρή κοινότητα, γι 'αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε όλα τα στάδια αυτής της διαδικασίας κρατάμε την πηγή των πληροφοριών μας αυστηρά εμπιστευτική.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπουμε την αυξανόμενη συνεργασία των αλιέων και κατοίκων των παράκτιων περιοχών, στον εντοπισμό και αναφορά καταστροφικών αλιευτικών πρακτικών. Αυτό δείχνει την ανάπτυξη του αισθήματος ευθύνης για την παραγωγικότητα των θαλασσών και των ιχθυαποθεμάτων, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων.

Χρειαζόμαστε τη βοήθειά ΣΟΥ!

Η καταστροφική και παράνομη αλιεία δεν μπορεί πλέον να γίνεται ανεκτή. Είναι η κλοπή ενός κοινού πόρου από τις τοπικές κοινωνίες και τις μελλοντικές γενιές. Παράλληλα προκαλεί σημαντική οικονομική ζημιά στους αλιείς που επιλέγουν να ψαρεύουν με βιώσιμους τρόπους, θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση απειλούμενων ειδών όπως τα θαλάσσια θηλαστικά στις θάλασσές μας, οδηγεί ορισμένα ιχθυαποθέματα στα όρια της κατάρρευσης, ενώ οι καταναλωτές αναπόφευκτα θα θεωρούν πολύ ακριβά αειφόρα αλιεύματα.

Τι να αναφέρετε?

Μηχανότρατες που αλιεύουν εντός του 1,5 ναυτικού μιλίου από την ακτή και σε βάθη μικρότερα από 50 μέτρα.
Την αλιεία με δυναμίτη.
Αλιεία με ψαροντούφεκο κατά τη διάρκεια αυτονομης κατάδυσης/ ή κατά τη διάρκεια της νύχτας
Παράνομες πρακτικές αλιείας από σκάφη από άλλες χώρες (συνήθως από τουρκικά ή ιταλικά αλιευτικά).
Η πώληση προστατεύόμενων ειδών ή υπομεγεθών αλιευμάτων, ή ψαριών που προέρχονται από ερασιτεχνική αλιεία (π.χ. ψαροντούφεκο).

Μην το αγνοήσετε!

Αν δείτε ή ακούσετε για οποιοδήποτε περιστατικό καταστροφικής η παράνομης αλιείας, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.

2.Δημιουργία της πρώτης συν-διαχειριζόμενης Προστατευόμενης Περιοχής Αλιείας στην Ελλάδα.

Με στόχο τη δημιουργία ενός μοντέλου αποτελεσματικής αλιευτικής διαχείρισης, αλλά και ενός πρώτου θετικού προηγούμενου για τα ελληνικά δεδομένα, το Αρχιπέλαγος εργάζεται για τη θεσμοθέτηση της πρώτης "συν-διαχειριζόμενης Προστατευόμενης Περιοχής Αλιείας" στην Ελλάδα. Έπειτα από μία δεκαετία και πλέον στενής συνεργασίας με τις τοπικές αλιευτικές κοινωνίες τις αρχές στην περιοχή του ανατολικού Αιγαίου, και κατά τη συλλογή των απαραίτητων επιστημονικών δεδομένων για την αλιευτική παραγωγή και πρακτικές, δημιουργήθηκε η βάση για την επιτυχή συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες και για την ενεργό συμμετοχή τους στη διαδικασία της συν-διαχείρισης. Η Προστατευόμενη Περιοχή Αλιείας έχει ως στόχο να δώσει στις τοπικές κοινωνίες το νομικό πλαίσιο, αλλά και το απαραίτητο επιστημονικό υπόβαθρο ώστε να μπορούν να συνδιαχειρίζονται τα τοπικά τους ιχθυαποθέματα και τις αλιευτικές δραστηριότητες, ενώ παράλληλα να εντοπίζουν και να καταπολεμούν τις πρακτικές καταστροφικής και παράνομης αλιείας που παρατηρούνται ως συνήθης πρακτική στην περιοχή.

3.Καταγραφή της αλιευτικής παραγωγής.

Εκτίμηση της κατάστασης των ιχθυαποθεμάτων μέσω της καταγραφής της αλιευτικής παραγωγής και των εκφορτώσεων, σε μικρούς λιμένες του αν. Αιγαίου όπου δεν γίνονται ποτέ αλιευτικές καταγραφές. Με αυτόν τον τρόπο αποκτούμε ενδείξεις για τις μεταβολές των ιχθυαποθεμάτων. Τα στοιχεία που συγκεντρώνονται από τις μακροπρόθεσμες καταγραφές της αλιευτικής παραγωγής είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη αειφορικών μέτρων διαχείρισης, τα οποία στοχεύουν στην ανάκαμψη των ιχθυαποθεμάτων.

4.Συλλογή δεδομένων μέσω ερωτηματολογίων-συνεντεύξεων.

Στο Αρχιπέλαγος συγκεντρώνουμε δεδομένα από τους αλιείς των νησιών, με στόχο να κατανοήσουμε:

Τις αλιευτικές τεχνικές και πρακτικές που χρησιμοποιούνται σε κάθε περιοχή.
Ιστορικά στοιχεία για την αλιευτική παραγωγή.
Την κοινωνικο-οικονομική σημασία της αλιείας για τις διάφορες νησιωτικές και παράκτιες κοινωνίες.
Την έκταση των ζημιών που προκαλούνται στα αλιευτικά εργαλεία, από προστατευόμενα θαλάσσια είδη, όπως τα δελφίνια και οι φώκιες.
Τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να περιοριστούν οι επιπτώσεις της αλιευτικής δραστηριότητας για τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τα ιχθυαποθέματα.

5.Καταγραφή της βιοποικιλότητας των παράκτιων οικοτόπων.

Με στόχο την καλύτερη κατανόηση της κατάστασης της τοπικής αλιείας, παράλληλα με την καταγραφή των εκφορτώσεων διεξάγεται έρευνα για την καταγραφή της βιοποικιλότητας και των παραγόντων υποβάθμισης των παράκτιων οικοσυστημάτων. Οι καταγραφές της βιοποικιλότητας γίνονται σε συνδυασμό με την καταγραφή των φυσικοχημικών παραμέτρων των παράκτιων οικοτόπων, παρέχοντας έτσι ανεκτίμητες πληροφορίες που σχετίζονται με τις αλλαγές που παρατηρούνται στα οικοσυστήματα με την πάροδο του χρόνου.

6.Ανάλυση της οικολογίας των αλιευμάτων.

Δείγματα ψαριών συγκεντρώνονται από διάφορα διάφορα είδη που αλιεύονται στην περιοχή. Τα δείγματα αυτά υποβάλλονται σε ανάλυση των ωτολίθων, καθώς και σε βιολογικές, μορφομετρικές και σε κάποιες περιπτώσεις οικοτοξικολογικές αναλύσεις. Σε κάθε περίπτωση η δειγματοληψία γίνεται αμέσως μετά την αλίευση, και καταγράφεται το μήκος, το βάρος, το φύλο και η αναπαραγωγική ωριμότητά τους. Επιλεγμένα δείγματα αποστέλλονται σε εργαστήρια που ειδικεύονται στην οικοτοξικολογική έρευνα για περαιτέρω ανάλυση.

7.Άσκησης πολιτικής πίεσης.

Η διεπιστημονική έρευνα του Αρχιπελάγους ενισχύει τόσο τις δράσεις περιβαλλοντικής προστασίας, όσο και τις δράσεις που στοχεύουν στην άσκηση πολιτικής πίεσης. Διαθέτοντας σημαντικά επιστημονικά δεδομένα και στοιχεία, είμαστε σε θέση να ασκήσουμε πίεση σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο, για τη λήψη ή την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων που θα εξασφαλίσουν την προστασία των θαλασσών και των ιχθυαποθεμάτων.

8.Δράσεις ευαισθητοποίησης.

Παράλληλα με την ερευνητική δράση, στο Αρχιπέλαγος εργαζόμαστε για την ευαισθητοποίηση και την ενεργοποίηση των τοπικών κοινωνιών, σε θέματα που σχετίζονται με την αειφόρο αλιεία, την καταπολέμηση των καταστροφικών αλιευτικών πρακτικών και την προστασία των θαλάσσιων πόρων. Θεωρούμε πολύ σημαντικό να ενθαρρύνουμε και να στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες που ξεκινούν από τις τοπικές κοινωνίες, βοηθώντας τους να αποκτήσουν το ρόλο του διαχειριστή και φύλακα των ιχθυαποθεμάτων της περιοχής τους, από τα οποία εξαρτάται άλλωστε και η ίδια η επιβίωση του.

Fish4Life App

Fish4Life

Κάντε κλικ στην εικόνα για περισσότερες πληροφορίες

Οδηγός για τη βιώσιμη κατανάλωση θαλασσινών στην Ελλάδα

Η εφαρμογή Fish4Life έχει ως στόχο να αποτελέσει ένα εύχρηστο εργαλείο για τους καταναλωτές στην Ελλάδα, έτσι ώστε να μπορούν να γνωρίζουν ποία αλιεύματα είναι νόμιμα, και ποια είναι αειφορικά. Έτσι, στην εφαρμογή, αναφέρονται τα προτεινόμενα ελάχιστα μεγέθη για το κάθε είδος αλιεύματος, καθώς και εποχές που προτείνεται να μην καταναλώνεται το κάθε είδος. (δηλ.κατά την εποχή της αναπαραγωγής του).

Με τον τρόπο αυτό, στοχεύουμε να ενθαρρύνουμε την ενεργό συμμετοχή των καταναλωτών στην αειφόρο κατανάλωση θαλασσινών.

Τα είδη θαλασσινών στο Fish4Life διαχωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

Ακόμη και αν ένα είδος έχει αλιευθεί νόμιμα, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι η σωστή βιώσιμη επιλογή. Ακολουθώντας τη διαθέσιμη επιστημονική γνώση, έχουμε κάνει αυτή τη διάκριση και κατηγοριοποίηση των θαλασσινών με κριτήριο τη βιώσιμη κατανάλωσή τους .
Επειδή η αγορά συχνά κατακλύζεται από παράνομα αλιευμένα ή υπομεγέθη αλιεύματα, παρέχουμε ένα σαφή οδηγό για την αναγνώρισή τους.
Λόγω της αύξησης της θαλάσσιας ρύπανσης, κάποια είδη, είτε βιώσιμα είτε όχι, θεωρούνται επικίνδυνα προς κατανάλωση εξαιτίας της πιθανής βιοσυσσώρευσης τοξικών ουσιών. Αυτή η κατηγορία στοχεύει στην ενημέρωση για τα θαλασσινά που πρέπει να αποφεύγονται, ιδίως από τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού.