+2

Ύποπτη Δραστηριότητα 32 Τουρκικών Αλιευτικών Σκαφών στο Αιγαίο και στο Ιόνιο επί ένα μήνα

32 μεγάλα τουρκικά σκάφη - αλιευτικά γρι-γρι και ρυμουλκά - που ρυμουλκούν κλωβούς με άγνωστες ποσότητες ζωντανού τόνου, ταξιδεύοντας από τη Μάλτα προς την Τουρκία, παρουσιάζουν ύποπτη δραστηριότητα και αδικαιολόγητα μεγάλη παραμονή - επί τουλάχιστον 2 εβδομάδες έκαστο - σε περιοχές του Αιγαίου και του Ιονίου. Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος παρακολουθεί και καταγράφει επιμελώς αυτή τη δραστηριότητα, είτε μέσω παρατήρησης από τα ερευνητικά του σκάφη, είτε μέσω αναφορών από δίκτυο πολιτών, είτε μέσω παρακολούθησης του ηλεκτρονικού ίχνους των αλιευτικών σκαφών.

Η εκτεταμένη παραμονή στο Αιγαίο γίνεται με την προσχηματική αιτιολογία συνεχόμενων βλαβών για πολλά από τα σκάφη αυτά. Παράλληλα, παρατηρούνται επανειλημμένες προσεγγίσεις μεταξύ των σκαφών μεσοπέλαγα, ενώ κάποια από αυτά, έπειτα από παρατεταμένη παραμονή, επιχειρούν να διαπεράσουν το Αιγαίο υπό έντονους βοριάδες που έχουν προβλεφθεί από τα μετεωρολογικά δελτία. Εύλογα προκύπτει λοιπόν πως δεν αφορά μια έκτακτη συνθήκη και συνεπώς μοιάζει σαν να επιδιώκουν σκόπιμη διέλευση υπό συνθήκες που δυσχεραίνουν τους ελέγχους στο ανοιχτό πέλαγος.

Απορίας άξιο είναι επίσης το πώς τρέφονται οι τεράστιες ποσότητες τόνων που μεταφέρονται από τα συγκεκριμένα σκάφη, καθώς για όλο αυτό το διάστημα απαιτούνται πολλές χιλιάδες κιλά τροφής ημερησίως.

Το ερώτημα που εγείρεται είναι το πού βρίσκονται οι επίσημοι φορείς ελέγχου, ιδίως το αποκαλούμενο “Κοινό Σχέδιο Επιθεώρησης” (Joint Inspection Scheme), το οποίο ορίζει επιθεωρήσεις από σκάφη της Frontex και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ελέγχου της Αλιείας. Αυτοί είναι οι αρμόδιοι για την τήρηση των υποχρεώσεων της ICCAT (Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση του Τόνου) στα ευρωπαϊκά ύδατα, για τον έλεγχο των σκαφών, των παραστατικών που αποδεικνύουν από που αλιεύθηκε το κάθε απόθεμα, σε ποιες ποσότητες κλπ. Όμως, καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα στα ελληνικά νερά δεν υπάρχει εμφανής παρουσία σκαφών επιθεώρησης στην ευρύτερη περιοχή.

Σύμφωνα με την ICCAT η ετήσια ποσόστωση αλιείας Τόνου για την Τουρκία είναι 2.600 τόνοι σε βάρος. Όσον αφορά την Μάλτα, η ετήσια ποσόστωση της δεν προσδιορίζεται επακριβώς, αλλά της αναλογεί ένα μέρος της ετήσιας ποσόστωσης της Ε.Ε. (21.503 τόνοι ετησίως). Πέραν όμως του διαμορφωμένου καθεστώτος ποσοστώσεων, διεξάγονται άτυπες διαδικασίες, συναλλαγές και δίκτυα μαύρης αγοράς στα οποία αποδεδειγμένα συμμετέχει επί χρόνια μεταξύ άλλων η Μάλτα, η Ιταλία και η Τουρκία. Ως αποτέλεσμα παραβιάζονται αυτές τις ποσοστώσεις, και εφευρίσκονται τρόποι ώστε να μπορέσουν μετέπειτα να εξαχθούν “νόμιμα” επιπλέον τεράστιες ποσότητες Τόνου προς τις αγορές της Ασίας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η παγκόσμια αγορά Τόνου (νόμιμη και παράνομη) έχει τζίρο δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Στις κεντρικές δημοπρασίες Τόνου στην Ιαπωνία έχουν αγγίξει τιμές ρεκόρ έως και 2.7 εκατομμύρια ευρώ για ένα ψάρι (€10,266 ανά κιλό), ενώ γενικότερα οι Τόνοι καταλήγουν και σε άλλες μεγάλες αγορές της Ασίας (π.χ. Κορέα, Κίνα) και σε άλλες διεθνείς αγορές.

Η Τουρκία αξιοποιεί την εθνική ποσόστωση Τόνου, τόσο για άμεση εξαγωγή, όσο και για πάχυνση Τόνου σε μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, οι οποίες όμως απαιτούν τεράστια αποθέματα άγριων ψαριών ως τροφή. Ενδεικτικά απαιτούνται 9 τόνοι τροφής (δηλ. άγριων ψαριών) για να επιτευχθεί 1 τόνος πάχυνσης αυτών των Τόνων που εκτρέφονται στους ιχθυοκλωβούς. Αυτό απαιτεί ένα δίκτυο εντατικής υπεραλίευσης των ψαριών που ενδείκνυνται για την πάχυνση του Τόνου (π.χ. κολιός, σκουμπρί, σαρδέλα κλπ), των οποίων τα αποθέματα έχουν ήδη αποδεκατιστεί σε πολλές περιοχές της Μεσογείου.

Ένα ακόμα ερώτημα που τίθεται είναι το πού γίνεται και πώς ελέγχεται η αλιεία αυτών των τεράστιων ποσοτήτων ψαριών που απαιτούνται για να τραφούν οι Τόνοι στις μονάδες πάχυνσης.

Πρέπει βέβαια να επισημανθεί ότι η υπεραλίευση, απ’ όπου και αν προέρχεται, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πληγές των θαλασσών μας και η αντιμετώπισή της είναι επείγουσα προτεραιότητα. Η συγκεκριμένη αναφορά γίνεται χωρίς να υπάρχει καμία εθνικιστική προσέγγιση από πλευράς του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος. Μοναδικός σκοπός μας είναι η προστασία και συνεχής άμυνα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, που πότε δεν ήταν τόσο αναγκαία όσο σήμερα.

Το κενό ελέγχου που παρατηρείται καθ’ όλη αυτή τη χρονική περίοδο αναδεικνύει όχι μόνο την αδυναμία, αλλά και την έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπεραλίευσης. Η εφαρμογή των ευρωπαϊκών και διεθνών κανονισμών φαίνεται, για ακόμη μία φορά, να πραγματοποιείται κατά το δοκούν, τη στιγμή μάλιστα που οι ευρωπαϊκές αρχές και οι διεθνείς φορείς αναγνωρίζουν την κατάρρευση μεγάλου μέρους των αλιευτικών αποθεμάτων της Μεσογείου.

Παρότι διατίθενται σημαντικοί δημόσιοι πόροι για τον έλεγχο των αλιευτικών δραστηριοτήτων, ιδίως όσον αφορά την αλιεία τόνου, και ενώ η Frontex διαθέτει στόλο πολλών δεκάδων σκαφών σε όλο το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, επικεντρώνεται αποκλειστικά στο μεταναστευτικό, αγνοώντας τις λοιπές αρμοδιότητές της και παραβιάζοντας τον θεσμικό της ρόλο. Εύλογα ερωτήματα εγείρονται επίσης σε σχέση με την απουσία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ελέγχου της Αλιείας. ... See MoreSee Less

+1

🫑🥬Η παραγωγή μας είναι η καθημερινή ανταμοιβή από τους βιολογικούς μας κήπους.🍅🥒

Με τις ερευνητικές ομάδες του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος να απαρτίζονται από τουλάχιστον 100 ανθρώπους, σε θάλασσα και στεριά, όλοι μαζί κερδίζουμε καθημερινά το στοίχημα της διατροφικής μας αυτάρκειας, παράγοντας σχεδόν το σύνολο των διατροφικών μας αναγκών από κηπευτικά, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Δεν είμαστε αγρότες· είμαστε θαλάσσιοι βιολόγοι, ωκεανογράφοι, ζωολόγοι, χαρτογράφοι, χημικοί, μικροβιολόγοι, νομικοί περιβάλλοντος, ειδικοί στην επικοινωνία και άλλες ειδικότητες. Όμως όλοι μας, εναλλάξ, διαθέτουμε τον ελάχιστο χρόνο που απομένει από τη δουλειά μας για να συμβάλουμε στην καλλιέργεια και τη φροντίδα των κήπων μας.
Πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για προστασία του περιβάλλοντος όταν τρεφόμαστε με τα – συχνά επικίνδυνα – προϊόντα του εμπορίου. Ούτε όταν δεν ελαχιστοποιούμε το αποτύπωμα που προκαλεί στο περιβάλλον ο καθημερινός μας τρόπος ζωής.
Ας τολμήσουμε όλοι, όσοι έχουμε τη δυνατότητα, να παράξουμε την τροφή μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι χώμα, νερό, ένας ζωντανός και υγιής σπόρος και γνώσεις που μπορούμε να καλλιεργούμε μέρα με τη μέρα.

------------

🫑🥬Our fresh produce is the daily reward from our organic gardens.🍅🥒

With the research teams of the Archipelagos Institute made up of at least 100 people, both at sea and on land, we collectively win the daily challenge of achieving food self-sufficiency, producing almost all of our nutritional needs from garden vegetables, all year round.

We are not farmers, we are; marine biologists, oceanographers, zoologists, cartographers, chemists, microbiologists, environmental lawyers, communication specialists, and more. Yet all of us, in rotation, dedicate the little time left from our scientific work to contribute to the cultivation and care of our gardens.

We believe we cannot authentically speak about protecting the environment while consuming the - often harmful - products of the conventional market. Nor can we do so if we do not minimize the environmental footprint of our daily way of life.

Let us all, those of us who have the ability, dare to produce our own food. All it takes is soil, water, a living and healthy seed, and knowledge that we can grow day by day.

#Sustainability #Archipelagos #MarineConservation #wearearchipelagos ... See MoreSee Less

+2

Στον Αργολικό Κόλπο, τις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου καθώς και στο νότιο Σαρωνικό, ο Τρίτωνας και το πλήρωμά του ξεκίνησαν έναν νέο κύκλο πολυεπίπεδης έρευνας που θα διεξαχθεί εντατικά τους προσεχείς μήνες σε πολλές περιοχές των ελληνικών θαλασσών. Η αποστολή αυτή συνδύασε τη λεπτομερή καταγραφή της θαλάσσιας βιοποικιλότητας — από τα παράκτια νερά έως τις βαθιές θαλάσσιες τάφρους — με ωκεανογραφικές μετρήσεις και εξειδικευμένες αναλύσεις ρύπανσης και μόλυνσης στο πλωτό εργαστήριο.

Έπειτα από μεγάλη προσπάθεια, ο Τρίτωνας εξοπλίστηκε με ένα πλωτό εργαστήριο, το οποίο εστιάζει στη χημική, μικροπλαστική ρύπανση, καθώς και σε και μικροβιολογικές αναλύσεις θαλασσινού και πόσιμου νερού. Το εργαστήριο αυτό δημιουργήθηκε με αυτοχρηματοδότηση από το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος, προκειμένου να λειτουργεί ανεξάρτητα και αμερόληπτα, με στόχο τον εντοπισμό και τη στοχοποίηση των κυριότερων πηγών ρύπανσης. Είναι αυτονόητο πως δεν πρόκειται να μείνουμε παρατηρητές της ρύπανσης που εντοπίζουμε. Θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για τον εντοπισμό των πηγών της και θα πιέσουμε για την εφαρμογή πραγματικών, αποτελεσματικών λύσεων.

⚠️Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι σε ολόκληρη την ακτογραμμή της Ελλάδας, δεκάδες “επίσημες” ή αυτοσχέδιες χωματερές παραμένουν ενεργές, περιμένοντας τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου για να διοχετεύσουν τόνους απορριμμάτων στις θάλασσες. Παράλληλα μεγάλο μέρος των μονάδων βιολογικού καθαρισμού υπολειτουργεί ή έχει εγκαταλειφθεί. Αυτά αποτελούν μία επί δεκαετίες σταθερή συγκάλυψη των αρχών σε βάρος της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, με την ανοχή βέβαια των πολιτών.

🔬Έπειτα από την ανάλυση >30.000 δειγμάτων και 15 επιστημονικές δημοσιεύσεις για την μικρή πλαστική ρύπανση, τα ευρήματα του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», όπως και τόσων άλλων φορέων άλλωστε, δείχνουν να υπάρχει περισσότερο πλαστικό από ζωοπλανγκτον στα επιφανειακά νερά, αλλά και ανησυχητική πλαστική ρύπανση σε όλα τα επίπεδα των θαλασσών μας.

‼️Όμως όλα αυτά μοιάζουν να μην ενοχλούν κανέναν σε μία εποχή που οι εξαγγελίες και οι δεσμεύσεις εκατομμυρίων για την προστασία των θαλασσών διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ υπό το αχαλίνωτο "greenwashing" εταιρειών που πρωτοστατούν στη ρύπανση, τις βλέπουμε εν μέσω θερινής σεζόν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια παραλία θα καθαρισουν… ... See MoreSee Less

+2

Οι μέδουσες και ο αχρείαστος θερινός πανικός....
Για ένα ακόμη καλοκαίρι κοινωνικά δίκτυα και ΜΜΕ προκαλούν υπερβολική ανησυχία σχετικά με “επιδρομές” από “επικίνδυνες” μέδουσες και άλλα “επικίνδυνα” θαλάσσια είδη. Είναι όμως καιρός να αντικαταστήσουμε τις αχρείαστες φοβίες με γνώση, έτσι ώστε να είμαστε λιγότερο ευάλωτοι, αλλά και να μπορούμε να συμβάλλουμε στην προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Όσον αφορά τις μέδουσες, όντως σε ορισμένες περιοχές και χρονικές περιόδους παρατηρείται αύξηση στους πληθυσμούς τους. Ωστόσο η προβολή του θέματος είναι σαφώς δυσανάλογη σε σχέση με την πραγματική του έκταση. Αν και η κολύμβηση θα πρέπει να αποφεύγεται σε περιοχές με προσωρινές εξάρσεις από συγκεκριμένα είδη μεδουσών, όταν υπάρχουν λίγες μέδουσες, το κολύμπι –ειδικά με τη χρήση μάσκας– είναι απολύτως ασφαλές. Με λίγη προσοχή και κοινή λογική, μπορούμε να αξιολογήσουμε τις συνθήκες. Παρατηρώντας τα θαλάσσια ρεύματα και την κατεύθυνση του ανέμου, μπορούμε εύκολα να εντοπίσουμε ακτές όπου δεν συγκεντρώνονται μέδουσες και να επιλέξουμε σημεία κατάλληλα για ασφαλή κολύμβηση.

Αυτό όμως που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε έιναι ότι η πολιτεία επιμένει επί δεκαετίες να μην εφαρμόζει κανένα μέτρο ουσιαστικής αντιμετώπισης της υπεραλίευσης, αλλά και κανένα μέτρο αειφόρου διαχείρισης της αλιείας. Ταυτόχρονα όλοι μας συμβάλλουμε στην εξάντληση των αλιευμάτων και των θαλάσσιων πόρων ως αλιείς, έμποροι ή καταναλωτές. Αν μας ενδιαφέρει να είναι τα πράγματα καλύτερα την επόμενη χρονιά, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα σήμερα για την αποτελεσματική διαχείριση της αλιείας και αυτό θα έπρεπε να είναι το αντικείμενο της συζήτησης – όχι ο πρόσκαιρος πανικός για τις μέδουσες.
Ας μην ξεχνάμε πως στις θάλασσές μας είμαστε επισκέπτες. Για να παραμείνουμε ασφαλείς, είναι αυτονόητο ότι δεν αγγίζουμε τίποτα που δεν γνωρίζουμε και δεν αφαιρούμε τίποτα από τον βυθό. Με μια μάσκα και λίγη ήρεμη παρατήρηση μπορούμε όχι μόνο να αποφύγουμε πιθανούς κινδύνους, αλλά και να θαυμάσουμε έναν κόσμο γεμάτο ζωή – συχνά άγνωστη και μαγευτική.

Ας γνωρίσουμε κάποιες από τις μέδουσες που ίσως συναντήσουμε στις ελληνικές θάλασσες:

🪼 Η ​Chrysaora hysoscella είναι γνωστή και ως μέδουσα πυξίδα. Είναι ένα από είδος που παρατηρείται περιστασιακά στις ελληνικές θάλασσες. Πρέπει να αποφεύγεται η επαφή γιατί μπορεί να προκαλέσει έντονο ερεθισμό.

🪼Η ​μέδουσα Cotylorhiza tuberculata, γνωστή και ως σαλούφα είναι ένα είδος μέδουσας που συναντάται συχνά στις ελληνικές θάλασσες και στη Μεσόγειο. Είναι απολύτως ακίνδυνη για τον άνθρωπο.
Συχνά φιλοξενεί μικρά ψαράκια (όπως σαρδέλες ή γαύρους) που προστατεύονται μέσα στα πλοκάμια της. Παίζει θετικό ρόλο στο θαλάσσιο οικοσύστημα, καθώς φιλτράρει το νερό και συμβάλλει στη διατήρηση της ισορροπίας του πλαγκτού.

🪼Η ​Rhopilema nomadica είναι ένα είδος που παλαιότερα είχε κατανομή μόνο στον Ινδικό και στον Ειρηνικό Ωκεανό. Μέσα από τη διώρυγα του Σουέζ, το είδος αυτό έφτασε στα νερά της Μεσογείου τη δεκαετία του 1970, ενώ στις ελληνικές θάλασσες καταγράφηκε για πρώτη φορά το 2006. Είναι ένα είδος που έχει δημιουργήσει προβλήματα λόγω πληθυσμιακών εξάρσεων σε θαλάσσιες περιοχές της νοτίου Μεσογείου, π.χ. στο Ισραήλ, κυρίως λόγω του ισχυρού της τσιμπήματος.


🪼Η Pelagia noctiluca, γνωστή και ως μωβ μέδουσα, είναι το είδος στο οποίο αποδίδονται οι πιο συχνές εξάρσεις παρουσίας μεδουσών σε ορισμένες περιοχές.
Αυτά τα φαινόμενα είναι συνήθως τοπικά και πρόσκαιρα, και παρατηρούνται κυρίως την άνοιξη, το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο. Εμφανίζονται ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι πληθυσμοί των φυσικών της θηρευτών, όπως οι τόνοι, οι θαλάσσιες χελώνες και διάφορα είδη ψαριών, έχουν μειωθεί, κυρίως λόγω υπεραλίευσης.
Η παρουσία της ενισχύεται επίσης από αυξημένες θερμοκρασίες νερού, ήρεμες θαλάσσιες συνθήκες, αλλά και από μεταβολές στα θαλάσσια ρεύματα, οι οποίες μπορούν να τη μεταφέρουν μαζικά προς τις ακτές.

✏️Στείλτε μας τις παρατηρήσεις σας στο observations@archipelago.gr

Στις ελληνικές θάλασσες με περισσότερα από 18.000 χλμ ακτογραμμής, ο εντοπισμός και η καταγραφή της θαλάσσιας ζωής είναι πολύ δύσκολα χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών.

Ευχαριστούμε όλους όσους αποστέλλουν στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος αναφορές και φωτογραφίες από παρουσία ή εξάρσεις μεδουσών, ξενικά είδη και άλλες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις τους στη θάλασσα.

--------------------

Jellyfish & the Unnecessary Summer Panic...

Once again this summer, media hype is fueling fear over “dangerous jellyfish invasions.” But it’s time to replace fear with knowledge — so we can be less vulnerable and better equipped to protect our seas.

Yes, jellyfish populations can temporarily rise in certain areas. But in most cases, media coverage exaggerates the scale of the phenomenon. With a bit of awareness — like checking wind direction and sea currents — we can easily find jellyfish-free spots for safe swimming.

💬 So what’s behind jellyfish blooms?
Decades of overfishing and the absence of sustainable fishery management. Let’s not forget: we all play a role in the depletion of fish stocks and marine ecosystems — as fishers, traders, or consumers. If we want healthier seas next year, we must take action today to ensure sustainable fishing. That’s where the real focus should be — not on short-term jellyfish panic.

🪼 Some jellyfish you might encounter in Greek waters:
Chrysaora hysoscella (Compass jellyfish): Rare, but avoid contact — it can sting.
Cotylorhiza tuberculata: Harmless; often shelters small fish in its tentacles.
Rhopilema nomadica: An invasive species with a strong sting.
Pelagia noctiluca (Mauve stinger): Most commonly linked to jellyfish blooms. These blooms are usually short-lived and localized, triggered by warm waters, calm seas, and a drop in natural predators like sea turtles and tuna — largely due to overfishing.

🌊 Let’s remember: we are guests in the sea.
Look, don’t touch. Take nothing from the seabed.
With just a mask and a bit of quiet observation, we can avoid potential risks and discover a world full of life — often unfamiliar, always magical. ✨

📩 Seen jellyfish or unusual marine life?
Send your observations to: observations@archipelago.gr

Big thanks to all the citizen scientists helping monitor Greece’s 18,000+ km of coastline!

#JellyfishFacts #Jellyfish #mauvestinger #AegeanSea #Respecttheocean #MarineLife #mediterranean #biodiversity #naturemarine #Marineconservation #WeAreArchipelagos #Archipelagos ... See MoreSee Less