Η παρέμβαση του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» στην υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής για τις επιπτώσεις των υδατοκαλλιεργειών στα παράκτια νερά στις 25/04/2017.
Τα τελευταία 2 χρόνια τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα. Αντίθετα, σε μια περίοδο που η αναπτυξιακή ρητορική φαίνεται να επιστρέφει υπάρχει ο κίνδυνος η περαιτέρω υποβάθμισης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων από την ανάπτυξη της βιομηχανίας των υδατοκαλλιεργειών που λειτουργουν μονάδες υπερεντατικής καλλιέργειας.
Η ανάπτυξη του τομέα με αποκλειστικό γνώμονα το οικονομικό κέρδος έχει σαν αποτέλεσμα για την πλειονότητα του κλάδου η προστασία του περιβάλλοντος να αποτελεί τελευταία προτεραιότητα, ενώ αυτονόητα η ποιότητα του περιβάλλοντος καθορίζει και την ποιότητα των εκτρεφόμενων ψαριών.
Παράλληλα, οι μικρές και οι μεσαίες εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να είναι βιώσιμες περιβαλλοντικά και οικονομικά, λόγω του σχετικά μικρού περιβαλλοντικού αποτυπώματος και της παραγωγής ποιοτικού προϊόντος με καλή τιμή πώλησης, δεν μπορούν να επιβιώσουν σε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού.
Η άρνηση της ύπαρξης περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την πλευρά της βιομηχανίας, ο ανεπαρκής μηχανισμός ελέγχου και εφαρμογής –με Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που παρουσιάζουν μια εικόνα πολύ διαφορετική από την πραγματική–, ο προβληματικός τρόπος υπολογισμού της «φέρουσας ικανότητας» των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας εξακολουθούν να αποτελούν τις βασικές αιτίες υποβάθμισης του θαλάσσιου οικοσυστήματος στις περιοχές που δημιουργούνται μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, οι οποίες πολλές φορές δημιουργούνται (ως μη όφειλαν δια νόμου) πάνω από λιβάδια Ποσειδωνίας που λόγω τις ελλιπούς χαρτογράφησης δεν προστατεύονται από τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις.