Στις 5/3/08 ο πρώην υπουργός κ. Κοντός υπέγραψε την ΥΑ 164198/03-03-2008, σύμφωνα με την οποία προβλέπεται η αλιεία με μηχανότρατα να διενεργείται πέρα από το όριο του ενός (1) ναυτικού μιλίου από την ηπειρωτική και νησιωτική ακτή σε όλη την ελληνική επικράτεια. Η συγκεκριμένη απόφαση παρεκκλίνει του ΕΚ 1967/2006 «Σχετικά με τα μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα», η οποία ορίζει ως ελάχιστη απόσταση το 1.5 ναυτικό μίλι.
Η εν λόγω υπουργική απόφαση ερμηνεύει κατά το δοκούν τον ΕΚ 1967/2006, ο οποίος επιτρέπει παρέκκλιση από το 1.5 ναυτικό μίλι μόνο για περιορισμένο αριθμό σκαφών και έπειτα από αναλυτικές επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, εφαρμογή αυτής της παρέκκλισης σε συγκεκριμένες ζώνες, και την a posteriori λεπτομερή επιστημονική παρακολούθηση και αξιολόγηση (η πρώτη σχετική έκθεση θα έπρεπε να είχε ήδη υποβληθεί στις 31/07/09 από το υπουργείο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Αλιείας). Σημειώνεται ότι η απόφαση 164198 περιλαμβάνει χωρίς εξαίρεση και άνευ προγενέστερης επιστημονικής μελέτης, όλες τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες και αφορά το σύνολο των μηχανοτρατών στην Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, που υλοποιεί την τελευταία δεκαετία η ερευνητική ομάδα του Αρχιπελάγους σε διάφορες περιοχές του Αιγαίου, καταδεικνύουν την καθημερινή καταστροφή που προκαλούν οι ευεργετούντες της απόφασης 164198 – σκάφη της μέσης αλιείας – στα σπάνια και ιδιαίτερα παραγωγικά ενδιαιτήματα των ελληνικών θαλασσών, όπως είναι τα θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας και οι ύφαλοι ασβεστολιθικών ροδοφυκών. Η καταστροφή των παραγωγικών οικοτόπων φέρει παράπλευρες συνέπειες, που οδηγούν στη δραστική μείωση των ιχθυαποθεμάτων και στον οικονομικό μαρασμό της παράκτιας αλιείας (η οποία αντιπροσωπεύει το 95% του κλάδου στην Ελλάδα).
Τονίζουμε ότι η διαφορά της απόστασης του μισού ναυτικού μιλίου από τη στεριά, δεν είναι ποσοτική – μέγεθος αλιευτικού πεδίου – αλλά ποιοτική. Η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί μέρος της παράκτιας ζώνης που στηρίζει παράκτια ενδιαιτήματα ιδιαίτερης σημασίας για την αναγέννηση των ιχθυαποθεμάτων. Στη ζώνη αυτή μετακινούνται τα ιχθυαποθέματα από τα βαθύτερα προς τα πιο ρηχά και θερμά νερά για σκοπούς αναπαραγωγής. Σε αυτό οφείλεται άλλωστε και το μεγάλο ποσοστό απορριπτόμενων αλιευμάτων (φτάνει έως και 60- 80%) όταν οι μηχανότρατες αλιεύουν στα πεδία αυτά, αφού μεγάλο μέρος του αλιεύματος αποτελείται από νεαρά ψάρια, κάτω του ελάχιστου επιτρεπόμενου αλιεύσιμου μεγέθους.
Ως εκ τούτου, ο μη-εναρμονισμός της ελληνικής νομοθεσίας με τον ΕΚ 1967/2006 συνεχίζει να επιτρέπει καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές και να προκαλεί ποικίλα προβλήματα στην αλιεία στην Ελλάδα. Με την επιστολή αυτή το Αρχιπέλαγος, ΙΘΑΠΕΑ υπογραμμίζει στην ηγεσία του ΥΠΑΑΤ τα τεράστια κενά του πλαισίου διαχείρισης της αλιείας στην Ελλάδα και θέτει ως πρωταρχικό και αναγκαίο βήμα για την ανάκαμψη των ιχθυαποθεμάτων και του κλάδου και την αναζωογόνηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων την εναρμόνιση με τον ΕΚ 1967/2006.
