Όπως όλοι γνωρίζετε, τους τελευταίους μήνες σε όλα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ανθρώπινο δράμα που μας αφορά όλους.
Πρόκειται για τους χιλιάδες πρόσφυγες πολέμου που προκειμένου να βρεθούν σε ένα ασφαλέστερο μέρος, μπήκαν σε μία βάρκα, και με ρίσκο τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους ταξίδεψαν με τις χείριστες συνθήκες ως τη χώρα μας, ενώ πολλοί από αυτούς δεν κατάφεραν καν να επιβιώσουν στο ταξίδι (σήμερα είχαμε ακόμα ένα πνιγμό μικρού παιδιού στην περιοχή της Σάμου μόνο).
Δυστυχώς, συνειδητοποιούμε καθημερινά πως οι περισσότεροι συμπολίτες μας μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης που βιώνουν οι συνάνθρωποι μας, αλλά ούτε και το μέγεθος των ιστορικών πλέον γεγονότων που εξελίσσονται.
Στις περιοχές του ανατολικού αιγαίου που έχει να βιώσει γεγονότα αντίστοιχης σοβαρότητας και έντασης από την εποχή της μικρασιατικής καταστροφής, πολύ φοβόμαστε ότι οι συμπεριφορές που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες δεν είναι και πολύ διαφορετικές από τότε.
Ακούμε από κάποιους ότι τους θεωρούν πλούσιους, τους ίδιους ανθρώπους που βγαίνουν μισοπνιγμένοι από τη θάλασσα κρατώντας σακούλες σκουπιδιών στα χέρια μέσα στις οποίες έχουν τα παιδιά τους για να τα προφυλάξουν από το κρύο και το νερό.
Ακούμε πως τους κλέβουν οι ναυτιλιακές εταιρίες ζητώντας τους χρήματα εισιτήριων για δρομολόγια που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ και συμπολίτες μας να τους ζητάνε χρήματα για να τους αφήσουν να φορτίσουν τα κινητά τους τηλέφωνα ή ακόμα και για να χρησιμοποιήσουν τις τουαλέτες τους.
Αυτό που μας ανησυχεί κυρίως, είναι ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, από εκείνη την εποχή που αποκαλούσαν τους Έλληνες πρόσφυγες τουρκόσπορους και τους πετούσαν έξω από τα χωριά τους και τις πόλεις, όταν απλώς ζητούσαν λίγη βοήθεια.
Προβληματιζόμαστε πολύ λοιπόν, γιατί ένας λαός που δεν θυμάται, δεν μαθαίνει από τα βιώματα του και τα λάθη του και επαναλαμβάνει το άσχημο κομμάτι της ιστορίας του.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι πως σήμερα είμαστε εμείς αυτοί που οφείλουμε να δώσουμε βοήθεια στους συνανθρώπους μας. Αύριο όμως μπορεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι που θα αναζητήσουμε και θα χρειαστούμε αλληλεγγύη και προστασία.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι οικονομικοί μετανάστες, αλλά πρόσφυγες πολέμου. Ενός πολέμου «επιδοτούμενου» από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, που προκάλεσε και προκαλεί τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και που ισοπέδωσε και ισοπεδώνει ολόκληρες πόλεις και χωριά.
Μέσα στην οικονομική κρίση που βιώνουμε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, οφείλουμε να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε γι αυτούς τους κατατρεγμένους και τρομαγμένους ανθρώπους είναι να μην αποστρέφουμε το βλέμμα μας από αυτό το δράμα που ζουν και που εξελίσσεται δίπλα μας. Είναι σημαντικό για την επιβίωσή τους να προσφέρουμε ότι μπορεί ο καθένας μας, από ένα ποτήρι νερό μέχρι ότι θεωρούμε ότι μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να αφήσουν μέχρι και τα τελευταία τους υπάρχοντα στις μικρασιατικές ακτές και να μπουν στη βάρκα της σωτηρίας τους με μια μόνο σακούλα στα χέρια, γιατί το κάθε περιττό αντικείμενο πιάνει χώρο στη βάρκα και αφαιρεί χρήματα από τους δουλεμπόρους.
Γι αυτό λοιπόν, πέραν από τις όποιες συντονισμένες προσπάθειες που οφείλει να κάνει εδώ και τώρα τόσο η πολιτεία, αλλά και οι εκάστοτε διεθνείς φορείς, η Υπάτη Αρμοστεία, ο Ερυθρός Σταυρός και άλλοι, που στην πλειονότητά τους αντιμετωπίζουν αναποτελεσματικά το θέμα που βρίσκεται σε έξαρση, πρέπει ο καθένας μας να συνδράμει με όποιο τρόπο μπορεί.
Πρέπει να τονίσουμε όμως ότι κάποιοι συμπολίτες μας, αλλά και φορείς, σιωπηρά και με σεμνότητα κάνουν μία τεράστια προσπάθεια να βοηθήσουν όπως μπορούν. Δυστυχώς όμως το μέγεθος το προβλήματος είναι τεράστιο, και πάρα πολλοί όσοι είναι απλώς θεατές αυτού του δράματος.
Εμείς σαν Αρχιπέλαγος, βιώνοντας από πρώτο χέρι αυτή την κατάσταση δεν διανοούμαστε να μην προσπαθήσουμε με τις λίγες δυνάμεις μας και να συνεισφέρουμε σχεδόν καθημερινά με ότι μπορούμε.
Κάνουμε όμως μια έκκληση σε όλους να συνδράμουν με ότι μπορούν, μπουκάλια νερού, τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα, ακόμα και παιχνίδια για τα παιδιά. Προτεραιότητα πρέπει να δίνεται στις οικογένειες και στα μικρά παιδιά που είναι και η πιο ευάλωτη μερίδα των προσφύγων.
Έκκληση επίσης κάνουμε σε ξενοδοχεία και εστιατόρια που αυτή την περίοδο πετούν μεγάλες ποσότητες περισσευούμενου φαγητού, το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήριο για αυτούς τους ανθρώπους.
Μπορούμε είτε να προσφέρουμε τα παραπάνω εφόδια απ’ ευθείας στους συνανθρώπους μας στα μέρη που συγκεντρώνονται, είτε μεταφέροντας τα είδη πρώτης ανάγκης στα λιμεναρχεία των νησιών και στα κέντρα υποδοχής όπου αυτά υπάρχουν. Επίσης για την περιοχή της Σάμου, το Αρχιπέλαγος είναι πάντα στη διάθεση σας να μεταφέρει και να διανείμει προσωπικά πλέον τα εφόδια στους πρόσφυγες.
